دلیل عدم ذکر نام امام علی در قرآن

 این از حکمتهای الهی است که نام امام علی(ع) در قرآن ذکر نشده و ویژگیهای خاص آن توصیف شده است چون احتمال اینکه قرآن دستخوش تحرف شود زیاد بود و معاندانی که کمر همت برای کشتن امام علی(ع)بسته بودند به هر صورتی بود نام ایشان را از قرآن حذف می کردند اما به فضایل و ویژگی های خاص آن حضرت در آیات فراوانی اشاره شده که برخی تا 500 آیه را مربوط به اخلاقیات، ولایت و امامت و ...و در شأن امام علی دانسته اند.

 آیه 20 سوره الرحمن که می فرماید: «مرج البحرین یلتقیان» «بینهما برزخ لا یبغیان» در روایات از ائمه معصوم نقل شده است که منظور از "بحرین" حضرت علی و حضرت فاطمه است.

وآیاتی که شیعه و سنی آن را تنها در شأن فضائل خاص امام علی(ع) دانسته اند: یکی از مهمترین مسائل بحث ولایت امیرالمؤمنین(ع)است که در آیه 55 سوره مائده: إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ؛ ولى شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده‏اند همان کسانى که نماز برپا مى‏دارند و در حال رکوع زکات مى‏دهند. که منابع و تفاسیر شیعه روایت کرده اند که این آیه در شأن امام علی است.

بر اساس این روایت که به دلیل کثرت قابل انکار نیست، امام علی(ع) روزی در مسجد در حال نماز بودند که فقیری می آید و طلب کمک می کند اما کسی به او توجه نکرده و در این لحظه امام علی در حال رکوع انگشتر خود را در می آورد و به او هدیه می کند. این آیه تنها به این نکته که شخص خاصی انگشتر را عطا کرده اشاره ندارد بلکه آنچه اهمیت بیشتری دارد همان ولایت امام علی (ع) است که در آغاز آیه بدان اشاره شده است.

ولایت در اینجا با توجه به معنای لغوی آن که اهل سنت نیز بدان آگاه هستند دوستی نیست و در هیچکدام از منابع اصیل لغت ولایت به معنی دوستی نیست بلکه ولایت به معنی سرپرستی گرفته شده است و این آیه اشاره به سرپرستی و رهبری و امامت حضرت امیر(ع) دارد.

با استناد به آیه 207 سوره بقره تأکید کرد: خداوند در این آیه می فرماید: وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ؛ و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏فروشد و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است . این آیه مربوط به زمانی است که امام در لیلة المبیت برای نجات پیامبر از دست مشرکان در بستر ایشان خوابید و این آیه در شأن امام علی نازل شد. همچنین آیات سوره "هل اتی" و نیز در آنجا که قرآن می فرماید: اِنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللهِ لا نُریدُ مِنکُم جَزائاً وَلا شَکوراً به فضایل حضرت زهرا و امام علی اشاره دارد که سه شب متوالی افطاری خود را به فقیر مسکین و اسیر عطا کردند.

 در آیه مباهله حضرت علی(ع) "نفس" پیامبر شمرده شده که بسیار اهمیت دارد یا آیه اکمال در سوره مائده که" الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا" که برخی از اهل سنت و تمام علمای شیعه تأکید دارند که در این آیه منظور ولایت امام علی(ع) است و سوره "عادیات" نیز در فضیلت مبارزات حضرت توصیفاتی دارد.

دعاهاي وارده در حق امام زمان عليه السلام

دعاهاي وارده در حق امام زمان عليه السلام
     در اين گفتار فقط به ذكر ادعيه اي كه از معصومين عليهم السلام در خصوص دعا براي امام زمان عليه السلام وارد شده است اكتفا مي گردد. اميد است كه مورد قبول درگاه ايزد منان قرار گيرد.
ادامه نوشته

به سخن على (عليه ‏السّلام) عمل نكرديم

آیت الله العظمی بهجت علّت این را که بسیاری از مردم منحرف شده و مثلا به کمونیسم میگروند، در این میدانند که ما به فرمایش امیر المؤمنین علیه السلام عمل نکردیم. مانند دستور به پارسايى و مجاهدت و پاكدامنى و درستى؛ و همچنین برابر بودن پیشوایان با تهیدستان.

آیت الله العظمی بهجت گفتهاند:

«اميرالمؤمنين ـ عليه ‏السّلام ـ فرمود: «أَلا وَ إِنَّ لِكُلِّ مَأْمُومٍ إماما، يَقْتَدِى بِهِ وَ يَسْتَغيى‏ءُ بِنُورِ عِلْمِهِ، أَلاوَ إِنَّ إِمامَكُمْ قَدِ اكْتَفى مِنْ دُنْياهُ بِطِمْرَيْهِ، وَ مِنْ طَعْمِهِ بِقُرْصَيْهِ... فَوَ اللّه‏ِ، ماكَنَزْتُ مِنْ دُنْياكُمْ تِبْرا، وَلا ادَّخَرْتُ مِنْ غَنائِمِها وَفْرا، وَ لاأَعْدَدْتُ لِبالى ثَوْبى طِمْرا...»  [بدان، كه هر كس را امامى است كه بدو اقتدا مى كند و از نور دانش او فروغ مى گيرد. اينك امام شما از همه دنيايش به پيرهنى و ازارى و از همه طعامهايش به دو قرص نان اكتفا كرده است. البته شما را ياراى آن نيست كه چنين كنيد، ولى مرا به پارسايى و مجاهدت و پاكدامنى و درستى خويش يارى دهيد. به خدا سوگند، از دنياى شما پاره زرى نياندوختهام و از همه غنايم آن مالى ذخيره نكردهام. و به جاى اين جامه، كه اينك كهنه شده است، جامهاى ديگر آماده نساختهام...]

و نيز فرمود: «إِنَّ اللّه‏َ تَعالى فَرَضَ عَلى أَئِمَّةِ العَدْلِ [الْحَقِّ] أَنْ يُقَدِّرُوا أَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النّاسِ، كَيْلا يَتَبَيَّغَ بِالْفَقيرِ فَقْرُهُ». خداوند بر پيشوايان حق و عدل فرض کرده است که خود را با تهيدستان برابر نهند تا فقر، آنان را به نگراني و پريشاني نکشاند.

ولى ما به سخن آن حضرت عمل نكرديم تا اين كه سبب شد مردم فوج فوج كمونيسم شدند!»

شفاعت حضرت زهرا در محشر  

شفاعت حضرت زهرا در محشر مسأله شفاعت، چيزى است كه ريشه‏ى قرآنى و حديثى داشته و ضرورت مذهب به حساب مى‏آيد. بنابراين، يكى از شفعاى روز قيامت- آن هم در حد وسيع- حضرت فاطمه‏ى زهرا عليهاالسلام مى‏باشد كه در اينجا توجه شما را به مضمون دو حديث كه از طريق حضرت سلمان و جابر جعفى آمده است جلب مى‏كنم:
روزى سلمان به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله خدا گفت: اى مولاى من! تو را سوگند به خدا، از عظمت فاطمه عليه‏السلام در روز قيامت تعريفى بفرماييد.


پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله با تبسم رو به سلمان كرد و فرمود: سوگند به آن آفريدگارى كه جانم در دست اوست، فاطمه عليهاالسلام را در آن روز بر ناقه‏اى از ناقه‏هاى بهشت سوار مى‏كنند، جبرئيل و ميكائيل به ترتيب از راست و چپ او حركت مى‏نمايند. اميرالمؤمنين پيشاپيش و حسن و حسين از پشت سر، وى را همراهى مى‏كنند، تا بدين طريق فاطمه عليهاالسلام از پل‏صراط مى‏گذرد و پس از گفتگوهاى زياد، آنگاه خطاب مى‏رسد: فاطمه! هرچه مى‏خواهى بخواه. دخترم عرض مى‏كند:


اسالك ان لاتعذب محبى، و محبى عترتى بالنار، فيوحى اللَّه اليها: يا فاطمه! و عزتى و جلالى و ارتفاع مكانى، لقد آليت على نفسى من قبل ان اخلق السموات و الارض بالفى عام ان لااعذب محبيك و محبى عترتك بالنار. (1)
بار الهى! از تو مى‏خواهم علاقه‏مندان خود و فرزندانم حسن و حسين را در آتش مسوزان. خطاب مى‏رسد: يا فاطمه! سوگند به عزت و جلالم، دو هزار سال پيش از خلق آسمانها و زمين، بر خودم لازم كرده‏ام كه اين حاجت تو را برآورم

...............................

 

http://www.aviny.com/occasion/ahlebeit/fatemeh/shahadat/87/Fazael/Anvar_fazael/a4.aspx

نزول عیسی از آسمان و فتوای او به حضرت مهدی ـ علیه السلام

محدثان بزرگ اسلام بر طبق روایات متعددی که از پیامبر خدا ـ صلوات الله علیه ـ نقل شده، اتفاق نظر دارند که به هنگام قیام امام عصر ـ علیه السلام ـ حضرت عیسی از آسمان فرود می آید و در نماز به او اقتدا می کند.

تعداد این روایات به اندازه ای زیاد است که گروهی آن ها را «متواتر» دانسته اند. مقصود از روایات «متواتر»؛ روایاتی است که به اندازه ای نقل کنندگان آن زیاد باشد که هیچ تردیدی در صحت و درستی آن باقی نماند.

روایات رسیده درباره نزول عیسی از آسمــان و اقتدای او به امام زمان را از این قبیــل دانسته اند

نقش زنان در عصر ظهور

بی گمان زنان در تاریخ اسلام نقش مهم و تعیین کننده ای داشته اند. در صدر اسلام، زنان چون «نسیبه» را مشاهده می کنیم که در جنگ احد به دفاع عملی از رسول خدا (ص) دست زد و در این راه مجروح گردید. نیز در همان جنگ، آنگاه که حضرت امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ بیش از 60 جراحت برداشت، رسول اکرم (ص) دو زن به نام های «سلیم» و «ام عطیه» را مأمور مداوای علی ـ علیه السلام ـ کرد. نقش پر اهمیت حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ را در دفــاع از حریم ولایت علوی هیـچ کس نمی تواند انکار کند.

در انقلاب جهــانی امام عصر ـ علیه السلام ـ نیز زنان نقش مهمی دارند. چنان که حضرت امام صـادق ـ علیه السلام ـ به مفضل بن عمر فرمود:

«حضرت قائم ـ علیه السلام ـ را سینزده زن همراهی می کنند. مفضل پرسید: برای چه؟

حضرت فرمود: مجروحان را مداوا و از بیماران پرستاری می کنند؛ چنان که در زمان پیامبر اکرم (ص) نیز چنین بوده است.»

حضرت باقر ـ علیه السلام ـ در مقام شمارش یاران اصلی امام عصر ـ علیه السلام ـ فرمود:

«سوگند به خدا سیصد و اندی گه در میان آنان 50 زن هستند، در مکه اجتماع می کنند؛ بی آن که قبلاً وعده ای داده باشند. آمدنشان همانند گرد آمدن ابرهای پاییزی ـ ناگهانی ـ است.»

نقش ایرانیان در انقلاب جهان حضرت مهدی ـ علیه السلام

در برخی روایات، به حضور فعال «عجم» در سپاه امام عصر ـ علیه السلام ـ اشاره شده است به احتمال زیاد، مهم ترین مصداق عجم در عصر ظهور امام ـ علیه السلام ـ ، ایرانیان خواهند بود؛ زیرا ایران از روزگاران گذشته مرکز ثقل تشیع و دوستداران اهل بیــت بوده است. از شهرهایی که در روایات از آن ها ذکری به میان آمده، خراسان، ری، طالقان، قم و فارس را می توان نام برد.

حضرت امیر مؤمنان ـ علیه الســلام ـ ضمن ایراد خطبه ای دربــاره حضرت مهدی و یارانش فرمود:

«از اهواز یک نفر، شوشتر یک نفر، شیراز سه نفر، اصفهان چهار نفر، بروجرد یک نفر، نهاوند یک نفر، همدان سه نفر، قم ده نفر، شیروان یک نفر، خراسان شش نفر، آمل یک نفر، دامغان یک نفر، سرخس یک نفر، ساوه یک نفر، طالقان بیست و چهار نفر، قزوین دو نفر، فارس یک نفر، ابهر یک نفر، اردبیل یک نفر، مراغه سه نفر، خوی یک نفر، سلماس یک نفر، آبادان سه نفر و کازرون یک نفر و یاران آن حضرت خواهند بود.»

سپس افزود: پیامبر اکرم (ص) سیصد و سیـزده نفر به تعداد یاران جنگ بدر را ـ از یاران مهــدی ـ علیه السلام ـ برشمرد و فرمود: خداوند، آنان را در کمتر از یک چشم بر هم زدن از مشرق و مغرب زمین در کنار کعبه گرد می آورد.

حضرت امام صادق ـ علیه السلام ـ نیز فرموده است:

«خــاک قم مقـدس است ... مگر نه آن که مردم قم یــاران قائم ما و دعوت کننده به حق ما هستند.»

فواید نماز اول وقت


آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:
« اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد. »
اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید. »
خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. »
و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد

فواید دعا برای فرج امام زمان (عج)

1-فرمايش امام زمان(عج) "بسيار دعا کنيد براي تعجيل فرج که آن فرج شمااست".
2-اين دعا سبب زياد شدن نعمتهاست
3-اظهار محبت قلبي
4-نشانه انتظار
5-زنده کردن امر ائمه اطهار
6-مايه ناراحتي ووحشت شيطان لعين
7-نجات يافتن از فتنه هاي آخرالزمان
8-اداکردن قسمتي از حقوق آن حضرت
9-تعظيم خداوند و دين خداوند است
10-حضرت صاحب الزمان در حق او دعا مي کند
11-شفاعت آن حضرت در قيامت شامل حالش
مي شود.
12-شفاعت پيغمبر ان شاالله شامل حال او مي شود
13-اين دعا فرمانبري امر الهي وطلب فضل و عنايت او است
14-مايه استجابت دعا مي شود
15-ادا کردن اجرومزد رسالت است
16-مايه دفع بلاست
17-سبب وسعت روزي است
18-باعث آمرزش گناهان مي شود
19-تشرف به ديدار آن حضرت دربيداري وخواب
20-رجعت به دنيا درزمان ظهورآن حضرت
21-ازبرادران پيغمبر خواهد بود
22-فرج مولاي ماحضرت صاحب الزمان زودتر واقع خواهدشد
23-پيروي ازپيغمبروامامان
24-وفاي به عهدوپيمان خداوندي
25-آثارنيکي به والدين براي دعاکننده حاصل
مي گردد
26-فضيلت رعايت واداي امانت برايش حاصل
مي شود
27-زيادشدن اشراق نورامام(ع) دردل او
28-طولاني شدن عمر
29-تعاون وهمکاري درکارهاي نيک وتقوي
30-رسيدن به نصرت وياري خداوند وپيروزي بردشمنان به کمک خداوند
31-هدايت به نور قرآن مجيد
32-نزداصحاب اعراف معروف مي گردد
33-هدايت به نورقرآن مجيد
34-اِِيمنی ازعقوبتهاي اخروي
35-وهنگام مرگ به او مژده ميرسد وبااوبه نرمي رفتار مي شود
36-اين دعا اجابت دعوت خدا ورسول الله است
37-بااميرالمومنين دردرجه آن حضرت خواهدبود
38-محبوبترين افراد نزد خداوند خواهدبود
39-عزيزترين وگرامي ترين افراد نزد پيغمبرمي شود
40-ازاهل بهشت خواهد بود
41-دعاي پيغمبرشامل حالش ميگردد
42-کردارهاي بداوبه کردارهاي نيک مبدل شود
43-خداوند متعال درعبادت اورا تائيد فرمايد
44-بااين دعا عقوبت از اهل زمين دورمي شود
45-ثواب کمک به مظلوم رادارد
46-ثواب احترام به بزرگتر وتواضع نسبت به اورادارد
47-پاداش خونخواهي مولاي مظلوم حضرت اباعبدالله الحسين رادارد
48-وشايستگي دريافت احاديث ائمه اطهاررامي يابد
49-نوراوبراي ديگران نيز-روزقيامت-درخشان مي گردد
50-هفتادهزارنفراز گنهکاران راشفاعت مي کند
51-دعاي اميرالمومنين درباره اودرقيامت
52-بي حساب داخل بهشت شدن
53-ايمن بودن از تشنگي روزقيامت
54-جاودانه بودن دربهشت
55-مايه خراش روي ابليس ومجروح شدن دل اواست
56-روزقيامت هديه هاي ويژه اي دريافت مي دارد
57-خداوندازخدمتگذاران بهشت نصيبش فرمايد
58-درسايه گسترده خداوندقرار گرفته ورحمت براونازل ميشود-مادامي که مشغول دعا باشد-
59-پاداش نصيحت مومن رادارد
60-مجلسي که درآن براي حضرت قائم دعاشود،محل حضورفرشتگان گردد
61-دعاکننده موردمباهات خداوند شود
62-فرشتگان براي او طلب آمرزش مي کنند
63-ازنيکان مردم-پس از ائمه اطهار-ميشود
64-اين دعا اطاعت ازاولي الامر است که خداوند اطاعتشان راواجب ساخته است
65-مايه خرسندي خداوند ميشود
66-مايه خشنودي پيغمبر مي گردد
67-اين دعا خوشايندترين اعمال نزد خداوند است
68-ازکساني خواهدبود که خداونددر بهشت به اوحکومت دهد 69-حساب او آسان مي شود
70-اين دعا درعالم برزخ وقيامت مونس مهرباني خواهد بود
71-اين عمل بهترين اعمال است
72-مايه دوري غصه هاست
73-دعاي هنگام غيبت بهتر از دعاي هنگام ظهور امام است
74-فرشتگان درباره اش دعا مي کنند
75-دعاي حضرت سيدالساجدين شامل حالش
مي شود
76-اين دعا تمسک به ثقلين است
77-چنگ زدن به ريسمان الهي است
78-سبب کامل شدن ايمان است
79-مانند ثواب همه بندگان به اومي رسد
80-تعظيم شعائرخداوند است
81-اين دعاثواب شهيد با پيغمبررادارد
82-ثواب شهيد زيرپرچم حضرت قائم رادارد
83-ثواب احسان به مولاي ما حضرت صاحب الزمان رادارد
84-دراين دعا ثواب گرامي داشتن شخص عالم است
85-پاداش گرامي داشتن شخص کريم رادارد
86-درميان گروه ائمه اطهار محشور مي شود
87-درجات او در بهشت بالا مي رود
88-از بدي حساب روز قيامت ايمن باشد
89-نايل به بالاترين درجات شهدا درروز قيامت
90-رستگاري به شفاعت فاطمه زهرا(س)
برگرفته از کتاب "مکيال المکارم" تاليف مرحوم آيت الله سيدمحمدتقي موسوي اصفهاني (جلداول)

رحلت مهدي (ع) چگونه است ؟

در مورد پايان عمر حضرت ولي عصر (ع) ، به طور كلي از گفتار امامان (ع) بر مي آيد كه همه آنها كشته و شهيد مي شوند ، از جمله امام حسن مجتبي (ع) فرمود :
والله لقد عهد الينا رسول الله (ع) ان هذاالامر يملكه احد عشر اماماً من ولد علي و فاطمه (ع) ما منا الا مسموم او مقتول :
‹‹سوگند به خدا رسول خدا (ع) با ما چنين عهد كرد كه يازده نفر از فرزندان علي (ع) و فاطمه (ع) به امامت مي رسند ، همه ما مسموم يا كشته مي شويم.››
چنانكه تاريخ نشان مي دهد ، همه امامان (ع) تا امام حسن عسكري (ع) با شمشير يا زهر ، به شهادت رسيدند ، حضرت مهدي (ع) نيز چنين خواهد شد.

در مورد چگونگي شهادت امام قائم (ع) روايتي در دست نيست ، جز اين كه علامه يزدي در كتاب الزام الناصب (صفحه 190) مي نويسد :
‹‹هنگامي كه هفتاد سال از حكومت حضرت مهدي (ع) گذشت ، زني به نام سعيده كه از بني تميم است و در صورتش ريش دارد ، هنگام عبور حضرت مهدي (ع) سنگي بزرگ از پشت بام به طرف حضرت مهدي (ع) پرتاب مي كند، و همين موجب شهادت آن حضرت مي شود ، و امام حسين (ع) غسل و كفن و نماز آن حضرت را بر عهده مي گيرد ، و اين مطلب برگرفته از روايات امامان (ع) است.›› سپس امام حسين (ع) زمان حكومت را به دست مي گيرد و پس از او امامان ديگر يكي پس از ديگري رجعت كرده و حكومت مي كنند ، و حكومت امامان (ع) سالهاي بسيار ، طول مي كشد ، و طبق بعضي از روايات ، تنها امام حسين (ع) بعد از حضرت مهدي (ع) چهل سال حكومت مي نمايد .