شب را به یک اشاره سحر کن اذان بده ...
وقتش رسیده است جهان را تکان بده
شب را به یک اشاره سحر کن اذان بده،
این کیسه ها به دوش زمین جا نمی شوند این سفره ها گرسنه و سردند نان بده،
هر چند ما لیاقت مان خاک هم نبود با هر نفس قفس بگشا آسمان بده،
گفتند ما برای تو آماده نیستیم دلداده می شویم خودت یادمان بده، لب تشنه درکویر کجا ایستاده ای ای روح سمت آمدنت را نشان بده.
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و دوم آبان ۱۳۹۱ ساعت 13:41 توسط منتظر1
|