رمضان

امام صادق(ع) در مورد کرامت و فضیلت این ماه می فرمایند: آن گاه که قیامت برپا می شود منادی الهی فریاد می زند که " این الرجبیون؟ کجایبند آنان که ماه رجب را گرامی داشتند و از آن بهره ها بردند.
از انبوه جمعیت گروهی برخیزند که نور جمالشان محشر را روشن می کند بر سر آنان تاج های شاهی نهند و در طرف راست هر نفر از آنان هزار فرشته و در سمت چپ هزار فرشته به او کرامت و تعظیم الهی و تبریک گویند از جانب الهی ندا آید:
بندگانم به عزت و جلالم سوگند، شما را جایگاه و مقام گرامی و عطایای فراوان دهم و شما را در جایی جای دهم که از آن نهرها جاریست و شما در آن جاوید خواهید بود زیرا شما داوطلبانه برای من در ماهی که من بزرگش داشتم روزه گرفتید پس خطاب به فرشتگان فرماید، فرشتگان من، بندگان من را به بهشت داخل کشید در این جا امام فرمود: این پاداش برای کسانی است که یک روز اول یا وسط یا آخر ماه رجب را روزه بدارند.
یا رسول الله! با غروب آفتاب تو، کعبه تا قیامت سیه پوش گشته و زمزم، اشک عزا به رخسار مکه مى ریزد.
......
یا رسول الله! مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد، اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را در قلب خود احساس مى کنیم.
......
اى خاتم مهربانى و عشق! سلام بر تو که گام هاى مهتابى ات شب هاى جهل بشر را به جاده هاى راستى کشاند!
......
یا رسول اللّه! امروز ماتم سرای دل را به نام تو، سیه پوش کرده ایم و نام مبارک تو را با درود و تحیّت بر زبان جاری می سازیم.
بی تو .....
اینجا همه درحبس ابد تبعیدند
سالها،هجری و شمسی همه بی خورشیدند
سیرتقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصلها را همه با فاصله ات سنجیدند
توبیایی همه ساعتها،ثانیه ها
ازهمین روز،همین لحظه،همین دم *عیـــــدند*
محمّد وارث پیغمبران است
که او سلطانِ شهرِ دلبران است
به حق فرمود حق لایزالی
محمّد علت خلقِ جهان است
ام البكّا رقيه محنت كشيده است
اينجا زتاب غم دل زينب شده است آب/
بس ناله يتيم برادر شنيده است
اينجا ز پا فتاده و او را ربـوده خـواب/
طفلى كه روى خار مغيلان دويده است
يا رب به جز رقيه كدامين يتيـم را/
سر تسكين بديدن سر از تن بريده است
زهرای کوچک..رقیه جان ...برای ظهور مهدی موعود دعا کن.
الهی
بی پناهان را پناهی
روز عرفه، روز شناخت است. عرفه روزی است که خدای سبحان بندگان خود را به عبادت و اطاعت خویش فرا می خواند و خوان کرم و احسان و لطف خود را برای آنان می گسترد و درهای مغفرت و بخشش و رحمتش را بر روی آنان می گشاید.
" اِنَّ لِرَبِّکُمْ في ايامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها لَعَلَّهُ اَن يصيبَکُمْ نَفْحَةٌ مِنْها فَلا تَشْقَوْنَ بَعْدَها اَبداً " همانا در طول زندگي شما نسيمهايي از سوي پروردگارتان ميوزد. هان! خود را در معرض آنها قرار دهيد، باشد که چنين نسيمي سبب شود که براي هميشه بدبختي از شما دور بمانید. "
سيوطي، جامع الصغير، ج 1، ص 95