به سخن على (عليه السّلام) عمل نكرديم
آیت الله العظمی بهجت گفتهاند:
«اميرالمؤمنين ـ عليه السّلام ـ فرمود: «أَلا وَ إِنَّ لِكُلِّ مَأْمُومٍ إماما، يَقْتَدِى بِهِ وَ يَسْتَغيىءُ بِنُورِ عِلْمِهِ، أَلاوَ إِنَّ إِمامَكُمْ قَدِ اكْتَفى مِنْ دُنْياهُ بِطِمْرَيْهِ، وَ مِنْ طَعْمِهِ بِقُرْصَيْهِ... فَوَ اللّهِ، ماكَنَزْتُ مِنْ دُنْياكُمْ تِبْرا، وَلا ادَّخَرْتُ مِنْ غَنائِمِها وَفْرا، وَ لاأَعْدَدْتُ لِبالى ثَوْبى طِمْرا...» [بدان، كه هر كس را امامى است كه بدو اقتدا مى كند و از نور دانش او فروغ مى گيرد. اينك امام شما از همه دنيايش به پيرهنى و ازارى و از همه طعامهايش به دو قرص نان اكتفا كرده است. البته شما را ياراى آن نيست كه چنين كنيد، ولى مرا به پارسايى و مجاهدت و پاكدامنى و درستى خويش يارى دهيد. به خدا سوگند، از دنياى شما پاره زرى نياندوختهام و از همه غنايم آن مالى ذخيره نكردهام. و به جاى اين جامه، كه اينك كهنه شده است، جامهاى ديگر آماده نساختهام...]
و نيز فرمود: «إِنَّ اللّهَ تَعالى فَرَضَ عَلى أَئِمَّةِ العَدْلِ [الْحَقِّ] أَنْ يُقَدِّرُوا أَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النّاسِ، كَيْلا يَتَبَيَّغَ بِالْفَقيرِ فَقْرُهُ». خداوند بر پيشوايان حق و عدل فرض کرده است که خود را با تهيدستان برابر نهند تا فقر، آنان را به نگراني و پريشاني نکشاند.
ولى ما به سخن آن حضرت عمل نكرديم تا اين كه سبب شد مردم فوج فوج كمونيسم شدند!»
خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد